Τελευταία εχω βαρεθεί να με το να γράφω στα ελληνικά. Είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό το οτι ΚΑΘΕ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΛΕΞΗ χρειάζεται τόνο. Είναι κρίμα, αλλα τι να κάνουμε? Αν σας ενδιαφέρουν τοσο οι σκέψεις μου τότε μάθετε καλά αγγλικά, μαλάκες.
Όπως και να έχει το θέμα... σήμερα, μετα απο ενα περίπατο στο κέντρο της πόλης όπου διαμένω, μου έκανε εντύπωση το ποσοστό των ασχήμων ατόμων που κυκλοφορούν ελεύθεροι και χωρίς επίβλεψη στους δρόμους. Ηταν ιδιαίτερα τρομακτικό. Δεν το είχα παρατηρήσει μέχρι τώρα, μαλλον επειδή μισώ τους πάντες ανεξαιρέτως, οπότε δεν με ενδιέφερε αν ηταν άσχημοι ή οχι. Αλλα σήμερα ηταν διαφορετικά, ηταν τόσοι πολλοί οι ασχήμοι που ηταν αδύνατο να μου διαφύγει, ακόμα και εμένα.
Με την σημερινή τεχνολογία που έχουμε στη διαθεσή μας θα έπρεπε να είναι παράνομο να υπάρχουν τοσοι πολλοί άσχημοι άνθρωποι. Θα έπρεπε να ντρέπονται οι όμορφοι που δεν εχουν κινηθεί μέχρι τωρα προς αποφυγή του προβλήματος. Το ελάχιστο που θα μπορούσαν να κάνουν θα ηταν να κάνουν απο 5-10 παιδιά ο καθένας, αφου όλοι ξέρουμε οτι οι ώραιοι άνθρωποι πηγαίνουν μονο με τις ωραίες και αντίστροφα. Ετσι δεν 8α έπεφτε τόσο ο μέσος ορος όμορφων.
Οχι οτι με ενδιάφερει να υπάρχουν περισσότεροι όμορφοι ανθρώποι απο την άλλη πλευρά. Οι όμορφοι άνθρωποι είναι ηλίθιοι συνήθως, με ΙQ κατω απο 20. Ξέρω κουνέλια με περισσότερη ευφυία απο κάποιους όμορφους. Κάποιοι είναι τόσο ηλίθιοι που θα γύριζαν τους δείκτες του ρολογιού τους πίσω υπο την εντύπωση οτι ο χρόνος 8α αντιστρεφοταν. Οχι το καλύτερο παράδειγμα ηλιθιότητας, αλλα καταλαβαίνετε το νόημα.
Βασικά είμαστε καταδικασμένοι, ή να γεμήσει ο κόσμος άσχημους, είτε να γεμήσει με όμορφους ηλίθιους.
No comments:
Post a Comment